Πολλές φορές έχω αντιμετωπίσει το εξής πρόβλημα: Φερμάρει το σκυλί πλησιάζω , ετοιμάζομαι και .... πετάγεται κουφομπεκάτσινο....
Ως γνωστόν το πουλί αυτό δεν ανήκει στα θηρεύσιμα, αλλά το βρίσκεις στα ίδια μέρη με το μπεκατσίνι.
Είναι βέβαια το μισό σε μέγεθος και δεν βγάζει εκείνο το χαρακτηριστικό ήχο που βγάζει το μπεκατσίνι όταν πετάγεται αλλά είναι εύκολο να κάνεις λάθος.
Έχω παρατηρήσει ότι βρίσκεται κυρίως σε μέρη με πυκνή και ψηλή σχετικά βλάστηση (βούρλα,βάτα κλπ) και ότι ανέχεται το πλησίασμα του σκύλου και τη φέρμα σε αντίθεση με το (κανονικό) μπεκατσίνι...
Πάντως έχω ξεγελαστεί πολλές φορές , οπότε κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη.....

Το κλασσικό μπεκατσίνι με το κουφομπεκάστινο , έχουν αρκετές διαφορές !
Το μέγεθος του πρώτου είναι πολύ μεγαλύτερο , το ράμφος του πρώτου είναι σχεδόν 1,5 φορά μεγαλύτερο , ο χρωματισμός του πτερώματος φαίνεται ότι μοιάζει αλλά είναι διαφορετικός, η ουρά του κλασσικού μοιάζει με μικρογραφία της μπεκάτσας , ενώ στο κουφομπεκατσινι είναι διαφορετική πολύ κοντή.
Το κανονικό μπεκατσίνι έχει ψηλά πόδια πουν φαίνονται χαρακτηριστικά όταν σηκώνεται να πετάξει , όταν δε ενοχληθεί και πατάξει βγάζει κάτι περίεργες κραυγές !
Τα πόδια στο κουφεμπακάτσνινο είναι πολύ πιο κοντά , επίσης όταν ενοχληθεί πατάει απόλυτα σιωπηλό χωρίς καμία κραυγή .
Το πέταγμα τους είναι εντελώς διαφορετικό , το κανονικό αρχίζει τα κόλπα και ξαφνικά παίρνει ύψος και χάνεται μακριά η κάθετε αρκετά πιο πέρα .
Το κουφομπεκάτσινο πετάει χαμηλά χωρίς πολλές μανούβρες και πιάνει συνήθως λίγο πιο μακριά .
Το κανονικό βόσκει παντού σε χαμηλά νερά , ενώ το μικρό σχεδόν αποκλειστικά σε πυκνά μέρη .
Το πρώτο έχει πολύ καλή ακοή και σηκώνεται αμέσως στο παραμικρό θόρυβο , ενώ το άλλο σχεδόν το πατάς για να σηκωθεί , γι' αυτό λέγεται και κουφομπεκάστινο ότι δηλαδή δεν ακούει αλλά σηκώνεται από τις δονήσεις του εδάφους από το κοντινό περπάτημα μας .
Εγώ προσωπικά του δίνει λίγο χρόνο μέχρι να αναπτύξει την πτήση του και τότε το αναγνωρίζω σχεδόν πάντοτε.

Αυτό είναι το μεγάλο μπεκατσίνι


Αυτό είναι το κουφομπεκάτσινο .

.....εδώ και λίγες ημέρες βγάζω τα σκυλιά στο βάλτο(στην Αττικη) χωρίς κανένα τους μέχρι στιγμής να κατορθώσει να μπλοκάρει ....να ρωτήσω κάτι.... έχουν την ίδια μυρουδιά;

Νίκο καλησπέρα , δεν υπάρχουν ιδιαίτερες συμβουλές και δεν κατάλαβα καλά, το αν μυρίζουν το ίδιο μάλλον εννοείς τα κανονικά μπεκατσίνια με τα κουφομπεκάτσινα ?
Αν πάλι κατάλαβα συναντάς κουφομπεκάτσινα και τα σκυλιά σου δεν μπορούν να τα φερμάρουν !
Μία η συνταγή , πολλές εξόδους και υπομονή και επιμονή , εφ΄ όσον έχουν φέρμα σε άλλα άγρια θηράματα θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν και σιγά σιγά θα κόψουν και θα τα φερμάρουν !
¨Όταν τα φερμάρουν μερικές φορές , σταμάτα τα εκπαιδευτικά και πήγαινε στο κυνήγι προσπαθώντας να σκοτώσεις έστω και ένα αλλά φερμαριστό !
Για την μυρουδιά δεν ξέρω υποθέτω όμως ότι επειδή τρέφονται παρόμοια και στους ίδιους τόπους ίσως να μοιάζει , αν και κανένας δεν έχει την ίδια μυρουδιά με έναν άλλο τουλάχιστον στους ανθρώπους !

Προσωπικά μου είναι δύσκολο να τα διαχωρίσω ειδικά στο ξαφνικό σήκωμα τους πάντως !

Μονο εαν περιμενεις μερικα δευτερολεπτα πιστευω πως καταλαβαινεις την διαφορα τους!Αλλα κ η εμπειρια στο πεταγμα τους σε βοηθα να τα ξεχωρισεις...παντως θελει προσοχη κ οχι βιαστικες τουφεκιες.

Ρε παιδιά το πιο απλό. Το μπεκατσόνι όταν σηκώνεται βγάζει έναν ήχο σαν πνηχτό ροκάνισμα ενώ το κουφομπεκάτσινο σαν σφύριγμα. Δεν μπερδεύονται με τίποτα οι ήχοι μεταξύ τους.