ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ
Athanasios Tsintzas
Έγραφε ο ΟΜΗΡΟΣ πως η γριά ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ αναγνώρισε τον ΟΔΥΣΣΕΑ από το σημάδι που είχε στον μηρό του από κυνήγι αγριόχοιρου. Έγραφε για το τόξο του που μόνο ο ίδιος μπορούσε να λυγίσει, διότι η ευδαιμονία και η τρυφηλότητα των μνηστήρων τους είχε αποχαυνώσει. Το τόξο αυτό που από κυνηγετικό έγινε φονικό όργανο που τους ξέκανε, με πρώτο τον Αντίνοο (αντί νους) που το βέλος στον λαιμό του έκοψε τη ζωή και την ευφράδεια να λοιδορεί τον άγνωστο εκείνο γέρο. Ο γέρος Οδυσσέας είχε μόλις πρωτεύσει στη σκοποβολή και ήξερε από όπλα. Το ήξερε και ο σκύλος του ο Άργος που κούνησε την ουρά του πριν ξεψυχήσει.
Πέρασαν αιώνες και ήρθαν στο φως αναρίθμητα έργα τέχνης με κυνήγι και αλιεία, άλλοτε σε τοιχογραφίες, βραχογραφίες, πίνακες, αγάλματα, ψηφιδωτά, παραδόσεις και θρύλοι για Κένταυρους, Θεές, Χάριτες και Νύμφες, τρίαινες και τέρατα, όλα παρμένα από τις δραστηριότητες του ανθρώπου σε άμεση σχέση με τη φύση. Ας είχε ακόμα και ο Κύκλωπας αναπτύξει κτηνοτροφία, το κυνήγι πρόσφερε το εκλεκτό φαγητό. Αλλά και η γεωργία που αναπτύχθηκε, δεν μπόρεσε να υποκαταστήσει το άγριο καρπό, το άγριο φρούτο, χορταρικό, μύκητα, κλπ. Ούτε η συστηματική εκτροφή αλιευμάτων σταμάτησε το ψάρεμα με το καλάμι, το ψαροντούφεκο, τη πετονιά και το καμάκι.
Η επιλεκτικότητα που ο άνθρωπος ως μέρος αυτής διαλέγει να γευθεί τους καρπούς της φύσης, δεν έχει υποκατάστατο ούτε το hamburger ούτε τη pizza. Το νερό της πηγής δεν έχει υποκατάστατο το αναψυκτικό, το ελεύθερο ψάρι δεν θυμίζει σε τίποτε τα αλιεύματα εκτροφείων. Ούτε η αγριόπαπια το κοτόπουλο, ούτε ο αγριόχοιρος το γουρούνι, ούτε το ζαρκάδι τα αιγοπρόβατα.
Φτάσαμε στην εποχή του ανθρώπου των πόλεων, του ανθρώπου που είναι κλεισμένος σε 4 τοίχους και γράφει στον δικό του, χρησιμοποιώντας emoticons (φατσούλες), αναλφάβητος και απαίδευτος με μεταπτυχιακά χαρτιά στους τοίχους, μη δυνάμενος ακόμη να ξεχωρίσει τον τράγο από τη κατσίκα, το ζυγούρι από το αρνί, το κριθάρι από τον πασατέμπο, τη τσίχλα από τη κότα, το βουβάλι από το γαϊδούρι.
Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ξεκομμένος από τη φύση, οραματίσθηκε τη κλιματική αλλαγή και τη προστασία της φύσης ΠΟΥ ΑΓΝΟΕΙ και έτσι φύτευε ανεμογεννήτριες και ηλεκτρικά αυτοκίνητα … Πιστός στις εντολές της παγκόσμιας διαφήμισης, τρώει, πίνει, σκέπτεται με εντολές και στέλνει μηνύματα αντί να ανοίξει το στόμα του να μιλήσει στον διπλανό του. Μαθαίνει ελάχιστα, στερείται εικόνων της φύσης, λειτουργεί ως πίθηκος που μιμείται χωρίς να αντιλαμβάνεται και στριγγλίζει διότι έχει δυσκολία να αρθρώσει λόγο (Λόγος = λογική).
Είναι ο άνθρωπος που η σχέση του με το βουνό είναι αφύσικη, όταν καβαλάει το ποδήλατο αντί να περπατήσει και τη μηχανή για να κάνει θόρυβο αντί να αφουγκρασθεί τον ήχο της φύσης. Είναι αυτός που βλέπει τη θάλασσα ως μπαράκι με ξαπλώστρα και ομπρέλα, τη παραλία ως πασαρέλα εξώ-κωλων και καβουρδισμένων, το νερό ως χώρο ταχύτητας με τζετ-σκι. Είναι ο ίδιος άνθρωπος πίθηκος, που μόλις πάρει εξουσία, εκδικείται τη δική του ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ, απαγορεύοντας σε άλλους να κάνουν ότι ο ίδιος ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ.
Το ελεύθερο κυνήγι και το ψάρεμα δεν είναι ούτε χόμπι, ούτε άθληση αλλά μέρος ενός ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΥ και ΦΥΣΙΚΟΥ τρόπου ζωής, που μας κρατά ενωμένους με τη φύση και της αξίες της.
Ας απορρίψουμε τους μεταλλαγμένους, τις μεταλλαγμένες ιδέες, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τις μεταλλαγμένες συλλογικότητες κι καθετί που είναι ενάντια στη παράδοση χιλιάδων ετών, όταν δεν έχουμε το ισότιμο και ισάξιο υποκατάστατο με τους ίδιους όρους όπως και πριν.
Δεν θέλουμε μεταλλαγμένα μυαλά να καθορίζουν τις τύχες μας, αλλά καθαρά και ενάρετα, τίμια και λογικά να σκέπτονται και να πράττουν με την ευθύνη που πρέπει και όχι κρυμμένα στους τοίχους της εξουσίας, απροσπέλαστα, κομπλεξικά και μνησίκακα.
Οι μνηστήρες μεταλλαγμένοι και πάλι βρέθηκαν στην εξουσία και απεργάζονται σχέδια αφοπλισμού των πολιτών για να σιγουρέψουν την θέση τους. Στηρίζουν κάθε προσπάθεια ανατροπής των παραδόσεων και της φυσικής εξέλιξης των ανθρώπων που συμπορεύονται χιλιάδες χρόνια με τη φύση.
Εξαπατημένοι από τη στενοκεφαλιά τους, εξαπατούν τους γύρω τους και αν αποκτήσουν εξουσία, γίνονται τύραννοι, κομπλεξικοί και ανεκδιήγητοι πέφτοντας από τα ποδήλατα, σαλιώνοντας τα αυτοκόλλητα, χαιρετώντας κούκλες στις βιτρίνες, αρνούμενοι το Θείον και προσκυνώντας το εφήμερο χρήμα.
ΕΙΜΑΙ ΚΥΝΗΓΟΣ – ΨΑΡΑΣ – ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ