Στην φετεινή έλλειψη των ορτυκιών, ευτυχώς ήρθε να επανορθώσει ένα αγαπημένο μου θήραμα που φέτος βρίσκεται σε ιδιαίτερη αφθονία στα γνωστά μέρη. Φαίνεται πως η έλλειψη έντονων καιρικών φαινομένων και η εύκολη πρόσβαση σε φαγητό και νερό, ωφέλησε πολύ τις γέννες. Αποδείχτηκε επίσης πως το παλιό δίκαννο του παππού, παρά τα 40+ χρονάκια του, ανταποκρίνεται ακόμη επαξίως.

Ωραια.
Μα τα δεξια τι πουλια ειναι?

Μαυροπούλια είναι ρε Αλεξ...
Εσεις τα παιδιά της πόλης δεν τα ξέρετε αυτά...
Αυτά είναι για μας...που είμαστε παιδιά από χωριό...lol lol lol lol

Τελικά πάντως μετρά πρώτιστα η επιλογή μέρους. Ήμουνα σε μια πλάκα για ορτύκια και σήκωσα σε μιαμιση ώρα μόνο ένα. Νεκρή φύση. Μετά κάνοντας μια γύρα από δύσκολους δρόμους, βρέθηκα σε ένα χέρσο με αγκάθια, που πετούσαν ίσα με 200 μαυρόπουλα και πιο πέρα σε κάτι καλαμιές 70-80 περιστέρια. Παράδεισος! Πιθανόν αν δεν έριχνα στα περιστέρια να έβλεπα και τρυγόνια.

Υ.Γ. Ενδιαφέρον να δούμε κάποια στιγμή και πόσα χρήματα ρίχνουμε στα αμάξια μας λόγω φθορών στο κυνήγι. Την 146 την έχω ρημάξει, αλλά δεν το βάζει κάτω...

Απ' αυτό το είδος προέρχονται όλα τα κατοικίδια περιστέρια. Το όνομα του είναι Περιστερά άγρια η πελινδή . Έχει μακρύ σώμα , φτάνει τα 45 εκατοστά , κοντό λαιμό και μικρό κεφάλι. Το ράμφος του είναι κοντό και δυνατό , μαλακό στην βάση , πάνω στην οποία υπάρχουν τα ρουθούνια και σκληρό στο άκρο. Έχει κοντά πόδια και πετά με ταχύτητα 100 χιλ την ώρα και σε μεγάλα ύψη. Άλλωστε αυτή την ταχύτητα του την εξασφαλίζουν τα δυνατά φτερά του που είναι και το αμυντικό του όπλο. Το φτέρωμα του είναι πυκνό, γκρίζο στην ράχη και σκουρότερο στην κοιλιά. Στο λαιμό του έχει πράσινες ανταύγειες και κόκκινες στο στήθος . Οι φτερούγες φέρουν δύο μακριές μαύρες ραβδώσεις και μια μαύρη ακραία ράβδωση στην ουρά του. Ζει συνήθως και κινείται κατά μικρά σμήνη.



Τρέφεται κυρίως με σπόρους , σκουλήκια , κάμπιες και φρούτα. Αποθηκεύει προσωρινά την τροφή του στον πρόλοβο του . Πίνει νερό διαφορετικά από τα' άλλα πουλιά . Βουτά το ράμφος στο νερό και σιγά σιγά το ρουφάει χωρίς να σηκώσει κεφάλι. Το θηλυκό γεννά δύο αυγά που τα επωάζει μαζί με το αρσενικό. Τα μικρά τρέφονται απ' τους γονείς με το γνωστό 'γάλα΄ περιστεριού, το οποίο είναι μια γαλακτώδης ουσία που προέρχεται από τον πρόλοβο τους. Την φωλιά του την φτιάχνει , άτεχνα από λεπτά κλαριά., σε δέντρα και απόκρυφες μεριές , απόκρημνες ακτές , σπηλιές κλπ Η φωνή του ένα περίεργο γουργούρισμα , ζει περίπου 12 χρόνια.

Τα αγριοπερίστερα των γκρεμνών , της σπηλιάς , του ερειπωμένου κάστρου , που ζούνε κοπαδιαστά , τα μεγάλα πουλιά αυτά του δάσους τα θεωρώ πουλιά εκτοπιστικά σαν τις μπεκάτσες. Μένουν στον τόπο τους κι αυτά και μετατοπίζονται όταν τα αναγκάσουν τα κρύα, οι παγωνιές και προπάντων τα χιόνια . Στις παγωνιές κάτι βρίσκουν και παίρνουν από την γη βόσκοντας στα χωράφια και σε πολύ μεγάλες αποστάσεις , μακριά από τα κατσαβραχά τους. Μα όταν σκεπαστεί η γη από χιόνι μεγάλου πάχους, φεύγουν για αχιόνιστες περιοχές. Περνούν λίγο καιρό εκεί και μόλις καταλάβουν ότι στον τόπο ους έλιωσε το χιόνι τότε επιστρέφουν πίσω.

http://www.gpeppas.gr/m-fterota/fasa/fasa.html

Το συγκεκριμένο κοπάδι που πήρα τα πουλιά μου είναι γνωστό από τότε που ήρθα στο χωριό και κάθε χρόνο ξεκινάει με 30-40 πουλιά στις αρχές για να μείνει με 15-20 στις αρχές της άνοιξης λόγω θανάτων από γεράκια, ψύχους και κυνηγών. Φέτος το είδα προχθές και ήταν απίστευτο. Σαν φάσσες, δίπλωνε, βουτούσε, ωραίο θέαμα και είχε γύρω στα 70-80 πουλιά. Δεν τολμώ να ισχυριστώ πως το ωφέλησε η περυσινή εκκαθάριση που έκανα στην περιοχή από καρακάξες. Ίσως το ευνόησαν οι συνθήκες. Πάντως έχω πάρει 6 από αυτό μέχρι τώρα και πιστεύω πως ακόμη 4-5 χωράει να πάρω προτού το αφήσω στην ησυχία του για του χρόνου. Φυσικά και φέτος, πρώτα ο Θεός, θα επιχειρήσω πάλι την εκκαθάριση στις καρακάξες μήπως και τελικά δεν πρόκειται για συγκυριακό φαινόμενο.

Παιδια προχτές κυνηγοντας τσιχλοκοτσυφα μου περασαν τρια κοπαδι αγριοπεριστερα και πηρα 4 ολα μαζυ πάνω απο εικοσι πουλια.
Δεν ειχα ξαναδεί αγριοπεριστερα στην Βοιωτια εχει δει κανεις αλλος απο σας η ηταν τυχαιο γεγονος.
ευχαριστω

Καλως ηρθες φιλε,ναι φετος μου εχουν παρει το τουφεκι δυο μεγαλα μπουλουκια στη Βοιωτια σε ισαριθμες εξοδους....Περασαν βολιδα ενα μετρο υψος αναποδα απο το καρτερι και τα πηρα χαμπαρι απο το θορυβο των φτερων,αλλα δυστυχως αργα.

Σήμερα δουλεύοντας σε ένα ανεπίβλεπτο Κέντρο παρατήρησα στη νοτιοδυτική πλευρα του κτιρίου στην εξωτερική μαρκίζα να έχουν φτιάξει τη φωλιά τους περιστέρια ήμερα της πόλης.Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν θηρευσιμο είδος,απλά για την ιστορία αναφέρω οτι βλέπουμε αυτό που λέγεται για τα περιστεροειδή ότι γεννούν τις περισσότερες 2 αυγά σε φωλιά φτιαγμένη πρόχειρη και άτεχνη!!

Ψαρεύοντας τυχαία ανακαλύψαμε σπηλιά που κάθε απόγευμα έμπαιναν τουλάχιστον πενήντα αγριοπερίστερα και πέρναγαν από πάνω μας .

Εδώ στις Κυκλάδες έχει αρκετά αγριοπερίστερα αλλά βρίσκοντε σε απότομους γκρεμούς κοντά στην θάλασσα.Κάθε χρόνο ειναι το βασικό θήραμα στην έναρξη.
Φέτος παιδιά μας έχει ταράξει ο αέρας θα είναι δύσκολο να τα κυνηγήσουμε τουλάχιστον στην έναρξη.
Πάντως το κυνήγι τους συνδιάζεται και με μπανάκι αρκετές φορές γιατί πολλά πέφτουν στην θάλασσα

Τα σχέδια ήταν για τρυγονάκι και κανένα ορτυκάκι σε κάποια υψώματα κοντά στο σπιτι, αλλά η χθεσινή επίσκεψη αστραπή στο Άγιο Όρος και το τετράωρο περπάτημα Κουτλομούσι, Καρυές, Παναγούδα κλπ και τα συναφή (μιλάμε για πολύ ιδρώτα, πάρα πολύ) ανέβαλαν οποιαδήποτε σκέψη για επιπλέον περπάτημα. Έτσι το μόνο που κατάφερα ήταν να σηκωθώ στις 7 και να βρω τον πατέρα μου που είχε βγάλει τα σκυλιά για ορτύκια σε ένα μέρος που παίζουν και κάποια αγριοπερίστερα που ξ'ερουμε. Τριγύρω οι τουφεκιές που έπεφταν έκαναν το μεγάλο κοπάδι να σπάσει και λιγάκι όπως ήταν αναστατωμένα, λιγάκι η τύχη, μου έδωσαν 2 ευκαιρίες για μια βολή στο μπουλούκι και κράτησα έτσι 4 πουλιά. Αλλά 5 πήρε ο πατέρας μου ενώ τα τρυγόνια δεν μας τίμησαν ίσως και λόγω των σκύλων που δεν μπορούσαν να σταθούν ήσυχοι από τον ενθουσιασμό τους. Τα μαζέψαμε και φύγαμε στις 8 για να ησυχάσουν λίγο τα πουλιά γιατί νομίζω το παρακάναμε. Εγώ απευθείας στο γραφείο, κλιματιστικό και ανάπαυση σήμερα γιατί τα πέλματα και τα καλάμια με πεθαίνουν στον πόνο.

Και του χρόνου Ιασων....Μπράβο ρε παιδιά εσείς το ματώσατε σήμερα.!!
Εμείς εδώ λογο του αέρα μείναμε καθηλωμένοι στο νησί μας και δυστυχως η έξοδος μας σε κοντινό νησι αναβλήθηκε

Ευχαριστώ Δημήτρη, να ευχηθώ και σε σάς συντόμως τα καλύτερα

Άλλα 5 σήμερα. Σύντομη περιγραφή.
Εκαιγα βενζίνη νωρίς το απόγευμα με τη ζέστη, ψάχνοντας σε απόμερα σημεία, όπου τα πουλιά δεν τουφεκίστηκαν και ασφαλώς όχι σε καλλιέργειες όπου ενδεχομένως βρισκόταν κυνηγοί (ηλιόσπορα, ενσυρώματα, σταροχώραφα). Ψάχνοντας μέσα σε παλιόδρομους βλεπω ένα περιστεροειδές πάνω σε κάτι καλώδια μακριά μεγαλούτσικο, μάλλον περιστέρι. Πλησιάζοντας βλέπω 2 μπουλουκάκια καθισμένα μέσα σε ένα κομμένο τριφύλλι (τρώνε ένα σποράκι που το λέμε φακή εδώ πέρα). Το σκηνικό ιδανικό λες και ήθελαν να παγιδευτούν. Ένας φράχτης από ιτιές ύψους 2-3 μέτρων ανάμεσα στο χωματόδρομο και στο χωράφι.
Προσέγγιση σκυφτός, αναμονή, ξανά προσέγγιση ψάχνοντας κάποια τρύπα στα φυλλώματα για να μπορέσω να δω. Βρίσκω ένα σημείο, μετράω 6-7 πουλιά όλα περιστέρια, ψάχνω για τυχόν τρυγόνια, δεν θέλω και να πολυκαθυστερήσω. Ευτυχώς τα πουλιά δεν μ' έχουν δει.
Θα σας την πω την κουτσουκέλα μου, πρώτη τουφεκιά μέσα από τα φυλλώματα στα 43 κανονικά βήματα (τα μέτρησα μετά) κρατάει 2, σηκώνονται και διαπιστώνω ότι ακόμη κοντύτερα στις φυλλώσιές δίχως να τα έχω δει καθόταν και άλλα, περισσότερα. Ίσως και τρυγόνια μέσα τους δεν μπορώ να δω καλά, ακούω μονάχα φτερουγίσματα, περνάει ένα από πάνω, τουφεκιά...κάτω. Ξαναγεμίζω και προλαβαίνω ένα ακόμη ψηλωμένο και μακρινό με την στενή κάννη.
Δεν βγαίνω να μαζέψω αμέσως, περιμένω και πράγματι μετά από λίγο ένα θέλει να περάσει, τουφεκιά...κάτω.
Περιμένω για άλλα, τίποτε. Ένα γεράκι κόβει βόλτες πάνω από ένα σκοτωμένο και βιάζομαι να τα μαζέψω.
Ωραία, δόξα τω Θεώ, δεν θέλω άλλα.


ΥΓ Πάντως είχα σε εκτίμηση τις Remington αλλά πέρυσι και φέτος που δουλεύω το baikal το πλαγιόκαννο, αναθεωρώ και βγάζω το καπέλο στο ρώσικο δικανάκι (απλό, όχι μάγκνουμ) με τις διπλές σκανδάλες και τους απλούς εξωλκείς, το οποίο είναι απλά κορυφαίο.
Αυτά