Δυστυως ηρθε η ωρα να επιστρεψουμε απο το ονειρο και την απλοτητα και να προσγειωθουμε στην καθημερινοτητα...
Το προηγουμενο Σαββατο τα ξημερωματα ειχε αναχωρηση με το φιλο μου το Γιωργο απο Αθηνα για την καλυβα του Σακη... Η παρεα ελλιπης αυτη τη φορα αλλα πολυ καλη...
Πουλια πολλα αλλα αραγμενα στα απαγορευμενα...




Καλοκαιρι... Λιγα νερα και μεχρι και την Τριτη ο κυνηγετικος απολογισμος τραγικος... Ελαχιστα πουλια, ελαχιστες τουφεκιες και μια συνεχομενη αναζητηση σε ολο το δελτα για το που μπορει να πεφτουν τα παπια... Βλεπαμε καινουργια μερη αλλα απο κυνηγετικο ενδιαφερον μηδεν...
Την Τεταρτη βρηκαμε ενα μερος που μπηκαν πουλια και το χαμογελο αρχισε να εμαφνιζεται και παλι... Νοτιας 5 μποφορ και ψιλοβροχο κατα διαστηματα ηταν αρκετο για να κουνησει τα πουλια λιγο τα πουλια...

Η κατασταση των οπλων μετα απο καθε κυνηγι και την υγρασια του Εβρου, απεριγραπτη πραγματικα...

Αλλη μερα δεν μας εκανε καιρο αλλα το βοριαδακι που γυρισε εβαζε καινουργια πουλια... Το σουρουπο εβγαιναν αφου νυχτωσει και ετσι τα απογευματινα δουλευαν ελαχιστα αλλα στα πρωινα καναμε ωραιες πουλιαστρες... Πηρα και αρκετα αρσενικα και το χαρηκα πραγματικα...






Οπου μπορουσα ειχα μαζι και τη φωτογραφικη αν και παραλιγο να γυρισω χωρις αυτη... Λιγο ελειψε να βουτηχθει στο νερο, επεσε μονο ο φακος ευτυχως, θα του κανω ενα τσεκ τωρα που γυρισα... Ο Γιωργος γυρισε χωρις μποτες, ευτυχως που ειχε εφεδρικες επανω...


Το δελτα ειναι πανεμορφο και πολυ μακρια απο τον εξω κοσμο, η καλυβα φιλοξενησε πολλα γελια, πολλα ομως, καλη παρεα και πολυ καλο φαγητο... Απο χταποδια και ψαρια, σε κρεατικα και παλι απο την αρχη...


Τα εντοσθια των παπιων καθαριζοταν μετα απο καθε κυνηγι και στη συνεχεια εμπαιναν στο ψυγειο με το παγο...

Την Κυριακη πακεταραμε απο νωρις και αφου καναμε ενα πολυ γρηγορο πρωινο τα μαζεψαμε για να διασχισουμε παλι ολη την Ελλαδα και να επιστερψουμε...

Για την ιστορια, καναμε καπου στα 70 παπια, πρασινα, λιγα σφυριχταρια και μερικα σαρσελια αριθμος πολυ καλος αν αναλογιστουμε την καλοκαιρια και τις προβλεψεις της ΕΜΥ που επεσαν ολες εξω... Αδειασαμε το μυαλο μας, γεμισαμε μπαταριες, ευχαριστηθηκαμε γελιο, χαζεψαμε την ομορφια του δελτα και ονειρευομαστε ηδη την επομενη φορα που θα περασουμε το φυλακιο Εγναντια και θα ακουσουμε τον ηχο της μηχανης να μας απομακρυνει απο οτιδηποτε εχει ροδες, προβληματα και ρουτινα...