Συνδυασμός μάτι – χέρι
Οι περισσότεροι από εμάς, αντιπαθούν τις δύσκολες περιπτώσεις σκοπευτικών προβλημάτων. Οραματιστείτε ότι στέκεστε μέσα σε έναν περιορισμένο χώρο (κουτί), το οποίο το μόνο που αφήνει να φανεί είναι το εσωτερικό του. Αυτό λοιπόν που βρίσκεται στο εσωτερικό αυτού του κουτιού είναι οι ώμοι σας, σε προέκταση μέχρι τους αγκώνες. Τώρα φανταστείτε ότι το σώμα σας μετατρέπεται σε άξονα περιστροφής, με κέντρο το προπορευόμενο πόδι. (Δεξί για τους αριστερούς, αριστερό για τους δεξιούς). Παρακολουθείστε έναν εισερχόμενο δίσκο με το όπλο, χωρίς να πυροβολήσετε. Μόλις τα μάτια σας «πιάσουν» να κινείται μέσα στο σκοπευτικό πεδίο, αφήστε το σώμα σας και τα χέρια να τον ακολουθήσουν. Πώς θα γίνει αυτό; Θα πρέπει να έχετε το σώμα σε δεύτερο ρόλο, αντί για πρωταγωνιστικό, αυτός είναι και ο λόγος που λέμε «συνεργασία μάτι – χέρι» και όχι μάτι-σώμα. Τα χέρια είναι που αντιδρούν πρωτίστως σε έναν δίσκο που κινείται και το σώμα, έπεται. Γιατί άραγε είναι τόσο δύσκολο να κρατήσουμε το σώμα εκτός της κίνησης; Είναι πιο πιθανό να ευθύνεται ο τρόπος που είμαστε καλωδιομένοι εκ φύσεως. Μας αρέσει να κινούμαστε. Η γλώσσα του σώματος είναι μέρος της φύσης μας. Λόγω όμως αυτών, είναι πολύ φυσικό να «γέρνουμε» όταν θέλουμε να χτυπήσουμε κάποιο δίσκο. Όταν δεν είμαστε προσεκτικοί, τότε γέρνουμε ακόμα περισσότερο. Τώρα σχετικά με το κουτί, δείχνει να περιορίζεται κάπως. Η παρατήρηση μέσα από αυτό, διατηρεί τους ώμους σε ένα σταθερό γύρισμα πάνω από τους γοφούς. Θέλοντας να το εξηγήσω λίγο καλύτερα, εννοώ «σταθερό γύρισμα» ότι το τόξο που σχηματίζεται από τον αγκώνα του χεριού που κρατάει την πάπια του όπλου, είναι το ίδιο και παράλληλο με το τόξο που σχηματίζει ο αγκώνας του χεριού που κρατάει τη λαβή του όπλου. «Αν επιθυμείτε να εξασκηθείτε σε αυτό, ο καλύτερος τρόπος είναι να βάλετε μία καρέκλα μέσα στο βατήρα και καθισμένοι πλέον, να προσπαθήσετε να ρίξετε αυτούς τους εισερχόμενους δίσκους.
Είναι αλήθεια ότι στην αρχή δεν θα σας είναι και τόσο ευχάριστο, αλλά είναι σίγουρο ότι κάνοντάς το, σε λίγο καιρό η κίνηση θα γίνει αρκετά εύκολη. Όταν δε μετά από αυτό καθίσετε όρθιοι πλέον στον βατήρα, δεν θα το πιστεύετε πόσο εύκολα γυρνάτε πάνω στον δίσκο.
Είναι άξιο παρατήρησης το πόσο διαφορετική είναι η κίνηση του κάθε σκοπευτή πάνω στον δίσκο, παρατηρώντας τους από πίσω. Όταν όμως ο σκοπευτής βρίσκεται μέσα στο «κουτί», η κίνηση συνεργασίας «μάτι-χέρι» είναι μεγιστοποιημένη. Για το λόγο αυτό, καθίστε κάτω και σκεφτείτε. Την επόμενη φορά που θα χάσετε τέτοιο δίσκο, που θα έπρεπε να σπάσει, πείτε στον εαυτό σας «τίποτ’ άλλο, μόνο χέρια». Θα έχετε ήδη τη θεραπεία έτοιμη.
http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=4263