Παράθεση:
Τα Αγγλικά Σέττερ είναι σκυλιά για κυνηγούς που διατρέχουν μεγάλες εκτάσεις με άγρια και δύσκολα θηράματα. Έχουν ιδιαίτερο στυλ , κινούνται γρήγορα και αποδοτικά με την πολλή καλή όσφρηση που έχουν. Αλλά το χαρακτηριστικό τους είναι η κομψότητα , θυμίζουν αιλουροειδές και γλιστρούν σαν το χέλι προσπερνώντας εμπόδια καθώς καλπάζουν κοντά στο έδαφος . Όταν συλλάβουν τη μυρουδιά κάποιου θηράματος , σέρνονται αθόρυβα προς το μέρος της λείας τους . Σταματούν είναι μισοξαπλωμένα . Τα Σέττερ γοητεύουν το θήραμα τους , το μαγεύουν και το προσφέρουν σε δίσκο στον κύριο τους . Η αντίληψη της αναθυμίασης πρέπει να μεταφράζεται από μία αντίδραση ξαφνικότητας η οποία εκφράζεται βίαια, Στη στάση αυτής της απότομης και ξαφνικής φέρμας, φαίνεται εκπαιδευμένο, σαν γλυπτό, με το λαιμό τεταμένο, το κεφάλι στην ευθεία ή πάνω από τη γραμμή της ράχης, το ρύγχος οριζόντιο ή ανασηκωμένο, τα ρουθούνια διασταλμένα, το βλέμμα αστραποβολο, τα αυτιά ανασηκωμένα όσο γίνεται, τους μυς σε στάση και προεξέχοντες, με ένα μπροστινό μέλος συχνά αναδιπλωμένο, ή ένα από τα πίσω μέλη τεταμένο πολύ πίσω.
H ιστορία, του Σέττερ ξεκινά από το "σπάνιελ". Η πρώτη αναφορά στο Σέττερ το περιγράφει σαν ένα σπάνιελ ειδικά εκπαιδευμένο που χρησιμοποιείτο τότε για να πιάνουν τα πουλιά με το δίχτυ. Το μάθαιναν να ξαπλώνει για να μπορούν να ρίξουν το δίχτυ από πάνωτου, Στο άρθρο αυτό δεν θα αναπτύξω με λεπτο μέρειες την εξέλιξη του αγγλικού Σέττερ, αλλά θα ήθελα σε γενικές γραμμές να χρησιμοποιήσω αυτή την ανα δρομή στο παρελθόν με σκοπό να αξιολογήσουμε με ειλικρίνεια και αυτοκριτική αν τα διδάγματα που μας άφησαν οι μεγάλοι εκτροφείς, οι οποίοι μας χάρισαν αυτό το σπουδαίο Ζώο, έπιασαν τόπο ή πήγαν χαμένα.
Η σημερινή πρακτική για κάποιον που αναζητά ένα άξιο Σέττερ συνίσταται στη μελέτη κυρίως των φυσικών προσόντων των πρωταθλητών αγώνων και στην αναζήτηση ενός καλού γεννήτορα με ένα καλό πεντιγκρί.
Επανέρχομαι όμως στα ανωτέρω για να τονίσω με μεγάλη απογοήτευση ότι σήμερα, από την θεσπέσια κληρονομιά που μας άφησαν οι Ηarrison,Laverack,Lieweillin,Haumphrey , δεν υπάρχει ούτε ένα καθαρόαιμο Ζώο από αυτά. Δεν υφίσταται σήμερα ούτε ένα 100% Laverack ή Liewellin όσο και αν διατείνονται μερικοί εκτροφείς ότι διατηρούν τις γραμμές τους καθαρές. Οι ευθύνες για την εξαφάνιση αυτής της κληρονομιάς θα πρέπει να αναζητηθούν σε όλους εκείνους που δεν εδιδάχθησαν τίποτε από την μέθοδο και την πρακτική εκτροφής από τους Laverack, Liewellin η και Humphrey, αλλά επιμένουν να αγνοούν συστηματικά αυτούς τους χρυσούς κανόνες επιτυχίας,
http://www.gpeppas.gr/files-dikton/asetter/asetter.html [/quote]
