Ειναι αρκετος καιρος που εχω σκεφτει να ασχοληθω με το κυνηγι αλλα στο τελος κατι δε μου καθετε καλα. Σκοπευτικη ικανοτητα εχω αλλα υπαρχει και ενα διλημα:

Τι θα γινει εαν καποιο πουλι τραυματιστει και δε πεθανει επι τοπου? Φυσικα και θα πανικοβληθω και δε θα ξερω τι να κανω

Να καλεσω το 166, την EXPRESS SERVICE η τον ερυθρο σταυρο?

Νοιωθω διαφορετικα συναισθηματα απεναντι σε ενα ζωντανο πλασμα που χαροπαλευει και σε ενα αλλο που κειτεται νεκρο... (εντωμεταξυ οσα παραδωσανε ψυχη θα μπουνε σε ενα κουβα και θα πανε για ξεπουπουλιασμα)
Ο παραπανω προλογος εκπροσωπει καποιες δικες μου θεσεις αλλα προσωπικες μου θεσεις, και τις κραταω μονο για τον εαυτο μου.
Ο καθενας φυσικα μπορει να πρατει κατα συνειδηση χωρις να "παρενοχλει" η να κυρησει το πολεμο σε εκεινους που εχουν διαφορετικες θεσεις και αποψεις για οσα συμβαινουν γυρω του. Και
ειναι αδικο να προσπαθουμε να βαλουμε τους αλλους στο ιδιο καλουπι που βρισκομαστε εμεις και να τους κανουμε να σκεφτονται οπως εμεις!
Ειναι αρρωστο και αδικο να προσπαθουμε να επιβληθουμε στους αλλους πιστευοντας οτι η γνωμη μας ειναι η μονη που αξιζει και μπορουμε να αλλαξουμε το κοσμο.
Ειναι αρρωστο αδικο και αναγωγο να κατηγορουμε τους αλλους για εγκληματα εις βαρος μικρων και ανυπερασπιστων πλασματων που ζουνε ελευθερα στη φυση ενω εμεις καθημερινα διαπρατουμε το εγκλημα της συνεργειας γεμιζοντας το πιατο μας με νεκρα αλανιαρικα ψαρακια, μικρα κοτοπουλακια και αμνοεριφια, πλασματα που γνωρισαν τη ζωη για λιγο.
Ειμαστε μελη μια κοινωνιας που θελει να δειχνει περισσοτερο ευαισθητοποιημενη απο οτι ειναι μονο και μονο για να κερδισει εντυπωσεις και συμπαθειες. Και το χειροτερο μελη μιας κοινωνιας εξαρτημενης απο φοβικα συνδρομα και προκαταληψεις του χθες. Σκεψεις πολλες! Εγκλημα εαν αφαιρεσεις τη ζωη απο ενα πουλακι και αγαπη εαν το κρατας για μια ζωη φυλακισμενο σε ενα κλουβι. Ετσι για να σου κανει συντροφια και να γεμιζει τη ζωη σου με το θλιμενο του τσιτσιρισμα ικανοποιωντας τα διαστροφικα σου ενστικτα.(λες και εκεινο γεννηθηκε για να γεμισει την αχαρη ζωη σου). Αγαπη αρρωστημενη που δε στεριωνει τιποτε ριχνοντας το φταιξιμο παντοτε στους αλλους!
Δυστυχως ειμαστε μελη-προβατα μια κοινωνιας που δεν εχει μαθει να σκεφτεται αλλα να ασπαζεται οτιδηποτε του προσφερουν οι αλλοι και να λεει παντα "ναι" μονο και μονο για να κερδιζει μια θεση στη ζωη των αλλων. "Ασχημο πραμα η μοναξια" θα ελεγαν πολλοι. Οταν ομως λες παντα "ναι" και εισαι ενα αβουλο πλασμα γινεσε μελος της ομαδας και αποκτα η ζωη σου νοημα. Αποκτα η ζωη σου νοημα οταν μαθεις να ασχολεισαι με τα "κοινα" τους αλλους και να μαχεσε εναντια στους "κακους"που θελουν να εξοντωσουν τα κακομοιρα ζωακια!
Ειδατε πως το εφερα, βρισκομαι στο μυαλο του καθε μορμονου! "Ευαισθητοποιημενα μελη" το συνθημα, "πολεμος" το παρασυνθημα και ας δε καταλαβαινουν μερικοι τι θελω να πω. Μελος μιας ομαδας και συγκεκριμενα μιας συσπειρωμενης και ευαισθητοποιημενης γινεσαι οταν μαχεσε και καταδικνυεις καποιον εχθρο! Και οταν δε μπορεις να βρεις εχθρο το παιζεις Δον Κιχωτης ετσι για να κρατιετε το ενδιαφερον της ομαδας ψηλα!
Ουτε τα πουλακια που χανουν τη ζωη τους λυπουνται, ουτε τα αλλα ζωακια. Προσπαθουν να επιδειξουν καποιες δηθεν προσωπικες τους ευαισθησιες για να φλερταρουνε με αλλα ατομα και να κανουν καινουριους φιλους. Ειναι τοσο μα τοσο γελιοι τελικα!!!
Αυτο ειναι το Ελληνικο Ιντερνετ! Ποσες μα ποσες ωρες μπορουν να καθονται γραπωμενοι στην οθονη του υπολογιστη για να ακουσουν απο του αλλους μια καλη κουβεντα , και να βγαλουν τα εσωψυχα τους στη φορα προσπαθωντας να κανουν νεους φιλους προκειμενου να μην νοιωθουν μοναξια? Και εκει που καθονται και συλλογιζονται ¨τι ειναι η ζωη?" πετανε και κατι ουρες απο Σαυρες οπως για παραδειγμα "ζω για να μαθαινω", "οταν ενα ποτηρι με νερο ειναι μισοαδειο αυτοματως ειναι και μισογεματο" και αλλες μα αλλες ουρες απο δεινο...........σαυρες που τις κανουν υπογραφες.
Αυτος ειναι ο κοσμος του Ελληνικου Ιντερνετ! Την απεχθεια και τον οικτο μου μπορουν να τα εχουνε, τη συμπαθεια μου και κατανοηση ποτε!
ΥΓ Παλαιοτερα ειμουνα μελος οικολογικων οργανωσεων οταν ομως τους γνωρισα καλυτερα και απο κοντα εσχισα τις κ***φυλλαδες τους και τους εβγαλα απ τη ζωη μου
(και απο τη πιστωτικη μου καρτα φυσικα)
Και τωρα που εφυγα απο μελος τους φυσικα και θα βρουν αντικαταστατες, Αρκουδες και λυκοι εχουν πλυθηνει!!!
και αν μιλαμε για το facebook ...........καλα, η απεξαρτητοποιηση των μελων απο αυτο θα ερθει με το θανατο τους!